بررسی علائم اختلال استرس پس از سانحه در جانبازان شیمیایی در مقایسه با جانبازان مذکر غیرشیمیایی

مقدمه: سلاح های شیمیایی عوارض فیزیکی طولانی مدت و متعددی را القا می کنند که می توانند بر سلامت روانی هم اثر بگذارند. در این مطالعه جانبازان شیمیایی و غیر شیمیایی آسیب دیده در جنگ از نظر علائم اختلال استرس پس از سانحه (ptsd) بررسی می شوند. روش کار: پس از تائید و حمایت دانشگاه علوم پزشکی زنجان،این مطالعه به صورت مقطعی-تحلیلی بر دو گروه جانبازان شیمیایی (80 نفر) و غیر شیمیایی (89 نفر) ساکن شهر زنجان طی سال 1389-1390 انجام شده است. برای ارزیابی اختلال استرس پس از سانحه از اشتراک هر دو تست ptsd checklist-military و event scale-revised استفاده شده است. تجزیه و تحلیل و مقایسه داده ها به وسیله spss انجام شده و 05/0 p.value ˂  از لحاظ آماری قابل ملاحظه در نظر گرفته شده است. نتایج: شیوع علائم ptsd به ترتیب در جانبازان شیمیایی و غیرشیمیایی 40% و 1/28% بود. تفاوت قابل توجهی در شیوع و درجه ptsd بین دو گروه جانبازان شیمیایی و غیر شیمیایی مشاهده نشد(05/0 (p >. نوع اعزام به جبهه توسط سازمان های نظامی در افراد مبتلا به ptsd به صورت معنی داری متفاوت از سایرین بود(05/0p<)، اما هیچ ارتباطی بین این فاکتورها و زمان آسیب، سطح سواد افراد، شغل و نوع عامل شیمیایی مشاهده نشد (05/0 (p> . نتیجه گیری: هرچند در این مطالعه شیوع علائم اختلال ptsd در افراد بین دو گروه جانبازان شیمیایی و غیرشیمیایی تفاوت آشکاری ندارد اما به نظر می رسد که سلامت روانی در افراد جانباز که در معرض عوامل شیمیایی قرار داشته اند به دلیل آثار مضر طولانی مدت تحت تاثیر قرار گرفته است.